واریس به رگ‌های بزرگ‌تر از حالت نرمال گفته می‌شود که به طور معمول در قسمت پاها ایجاد می‌شود. این رگ‌ها متورم بوده و در اکثر اوقات به هم پیچیده هستند و می‌توانند به رنگ‌های آبی، قرمز یا خاکستری دیده شوند. برخی اوقات، این رگ‌های می‌توانند دچار درد، تورم شدید یا خارش شوند.
مطالعات متعددی وجود دارد که نشان می‌دهد روغن‌هایی مانند اسطوخودوس یا بومادران ممکن است باعث کاهش یا کوچک تر شدن واریس یا رگ‌های عنکبوتی شوند. با این حال ، تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است. دوزها و دستورالعمل‌هایی که برای استفاده از آنها باید رعایت شود، مشخص نیست، بنابراین فرد باید قبل از استفاده از این گونه روغن‌ها، با پزشک صحبت کند.
در این مقاله بهترین روغنهای مورد استفاده و ویژگی‌های منحصر به فرد هر کدام بررسی خواهد شد. همچنین به بررسی علل و پیشگیری از واریس و سایر روش‌های کاهش واریس می‌پردازیم.
دکتر مهدی کریمی با جدیدترین روش‌های تشخیص و درمان به شما برای رفع واریس کمک خواهند کرد.
دلایل ایجاد واریس
واریس در پاها شایع است زیرا رگ‌های پا هنگام بازگشت خون به قلب تحت فشار زیادی قرار دارند. وریدها وظیفه بازگشت خون به قلب را بر عهده دارند که دارای خون کم اکسیژن است. دریچه‌های ریز به طور متناوب در سراسر رگ‌ها وجود دارند تا جریان خون به سمت عقب برنگردد. اما اگر این دریچه‌ها ضعیف شده یا آسیب دیده باشند ، خون می‌تواند به سمت عقب برگشته و در وریدها جمع شود. نتیجه این امر می‌تواند باعث ایجاد واریس شود. رگ‌های واریسی بیشتر در پاها ایجاد می‌شوند زیرا رگ‌های ساق پا بیش‌ترین فشار را برای بازگشت خون به قلب دارند. چندین عامل خطر احتمال ابتلا فرد به واریس را افزایش می‌دهد. این موارد شامل:
- افزایش سن، زیرا دریچه‌های موجود در رگ‌ها با گذشت زمان ضعیف می‌شوند
- سابقه ژنتیکی ابتلا به واریس در اعضای خانواده
- حاملگی ، زیرا رحم در حال رشد فشار بیشتری روی رگ‌های فرد وارد می‌کند
- اضافه وزن داشتن
- نشستن طولانی مدت
- قرار گرفتن در معرض آفتاب، که به طور عمده باعث ایجاد واریس روی صورت می‌شود
اگرچه واریس معمولاً دلیل اصلی نگرانی نیست ، اما می‌تواند تحریک کننده و گاهی دردناک باشد. گاهی اوقات ، فرد ممکن است زخم‌ها یا حساسیت‌های پوستی مربوط به جریان خون ضعیف در پاها را تجربه کند.
روغن برای درمان واریس چه کمکی می‌کند؟
مانند بسیاری از داروهای جایگزین ، هیچ تحقیق علمی در مورد میزان اثربخشی روغنهای گیاهی در واریس وجود ندارد. در تئوری ، روغنهای گیاهی که برای افزایش گردش خون ، کاهش تورم و کاهش درد استفاده می‌شوند ، ممکن است در مورد این بیماری نیز کمک کنند.
انواع روغن برای درمان واریس
روغن های گیاهی ، از گل ، گیاهان یا درختان به دست می آیند. این روغن ها اغلب برای درمان های جایگزین استفاده می شوند. برخی از روغن های گیاهی که در رابطه با واریس و علائم آنها مانند تورم پا، مورد مطالعه قرار گرفته است، شامل موارد زیر است:
روغن اسطوخودوس
اسطوخودوس یک اسانس محبوب است که به من در مدیریت علائم واریس کمک می کند. نشان داده شده است که بو کردن اسطوخودوس به کاهش درد کمک می کند. تصور می شود اسطوخودوس روی مواد شیمیایی مغز مانند سروتونین و گابا اثر می گذارد که با کاهش درد همراه است. استفاده از اسطوخودوس روی پوست ممکن است در هنگام ماساژ پا یا سایر مناطق آسیب دیده باعث کاهش درد و اندازه زخم های پوستی شود.
روغن اسانس شاه بلوط اسب (H3)عصاره دانه شاه بلوط اسب (HCSE) به عنوان ژل موضعی ، تنتور خوراکی یا قرص قابل تهیه است. این روغن می تواند در کاهش تورم ، درد و خارش مفید باشد.طبق یک مقاله ، کاربردهای موضعی HCSE به کاهش علائم واریس از جمله ورم پا ، درد پا ، خارش و سنگینی کمک کرده است. در حالی که نحوه تاثیر این روغن دقیقاً مشخص نیست ، تصور می شود که HCSE بخش های کوچک رگ های پا که به مویرگ معروف هستند را از آسیب بیشتر محافظت می نماید.
روغن اسانس کاج دریایی
تحقیقات نشان داده است كه روغن اسانس كاج دریایی می تواند تورم یا ورم در پاهای یك فرد را كاهش دهد. تحقیقات همچنین نشان می دهد که روغن اسانس پوست کاج دریایی که به روغن کاج دریایی نیز معروف است دارای عملکرد ضد التهابی است. این مطالعه همچنین نشان داد که روغن پوست درخت کاج دریا نسبت به عصاره شاه بلوط اسب نسبت به کاهش ادم مرتبط با نارسایی مزمن وریدی که می تواند باعث ایجاد واریس شود ، بهتر عمل می کند. با این حال ، این مطالعه فقط ۴۰ نفر را آزمایش کرده است ، بنابراین تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
روغن اسانس بومادران
روغنهای اسانس استخراج شده از گیاه بومادران بطور سنتی برای درمان واریس استفاده شده اند. هنگامی که فرد از روغن بومادران به صورت موضعی و بر روی پوست خود استفاده می کند، ممکن است به کاهش علائم آنها کمک کند.
روغن رزماری
به عقیده دانشمندان روغن اسانس رزماری باعث بهبود گردش خون می‌شود. نتایج یک مطالعه نشان می‌دهد که روغن رز ماری گردش خون موضعی را بهبود می‌بخشد و درد را تسکین می‌دهد.
دیگر روغنهای مفید برای واریس
سایر روغنهای اسانس مورد استفاده برای افزایش گردش خون عبارت‌اند از:
- مریم گلی
- سرو
- گریپ فروت
- هلیکریزوم
- لیمو
- علف لیمو
- پرتغال
- گل سرخ
- نارنگی
برخی از روغنهای اسانس با توانایی بی‌حسی یا ضد التهابی عبارت‌اند از:
- بابونه
- کندر
- زنجبیل
- مر
- نعناع تند
- نعناع
- وتیور
چگونه می‌توان از روغنهای اسانس برای واریس استفاده کرد؟
پزشکان روش‌های مختلفی را برای استفاده از روغنهای اسانس به صورت موضعی برای واریس توصیه می‌کنند:
- با خیساندن یک پارچه در ترکیبی از ۵ قطره روغن استانس و ۱ لیتر آب ، یک کمپرس گرم یا سرد ایجاد کنید. کمپرس را به مدت ۱۵ دقیقه روی ناحیه آسیب دیده بمالید. در حین استفاده ، پاهای خود را بلند کنید.
- حداکثر ۳۰ قطره روغن اسانس را با تقریباً ۳ قاشق غذاخوری روغن حامل ترکیب کنید. روغنهای حامل معمول شامل روغن بادام شیرین ، روغن زیتون ، روغن نارگیل یا روغن جوجوبا است. همچنین ممکن است روغن‌ها را به کره شی یا کره کاکائو اضافه کنید. از این مخلوط برای ماساژ قسمت آسیب دیده در جهت قلب خود استفاده کنید.
- حداکثر هشت قطره روغن اسانس را در مقدار کمی روغن حامل رقیق کنید. مخلوط را به آب گرم حمام اضافه کنید.
- برای تسکین بواسیر (رگ‌های واریسی مقعد) ، هشت قطره روغن ضروری رقیق شده را به حمام سیتز اضافه کنید.
استفاده از روغنهای اسانس برای ایجاد آرامش و تسکین درد:
- مستقیماً از بطری یا یک لوله بو را استنشاق کنید.
- روی یک دستمال یا پنبه استفاده کنید و استنشاق کنید.
- با استفاده از دیفیوزر در اتاق پخش کنید.
ریسک فاکتورهای روغنهای اسانس
FDA قوانین مرتبط با روغنهای اسانس را تنظیم نمی‌کند. با این حال ، این روغن‌ها تحت طبقه بندی “معمولاً بی‌خطر” یا GRAS قرار می‌گیرند.
برای ایمن بودن ، روغنهای اسانس قبل از استفاده باید در روغن حامل رقیق شوند. ۳ تا ۵ قطره روغن اسانس را در ۳ قاشق غذاخوری روغن بادام شیرین ، روغن نارگیل که گرم شده است یا روغن زیتون مخلوط کنید و به آرامی روی پوست بمالید. روغنهای اسانس اغلب عوارض جانبی قابل توجهی ندارند ، اگرچه در هنگام بلع می‌توانند سمی باشند و منجر به حالت تهوع و استفراغ شوند. همچنین استفاده از روغنهای اسانس بر روی پوست ممکن است باعث ایجاد واکنش‌های آلرژیک یا سوزش پوستی در برخی افراد شود. فرد همیشه قبل از استفاده از روغن باید آزمایش پچ را انجام دهد. این آزمایش شامل استفاده از مقدار کمی روغن اسانس در یک ناحیه کوچک پوست می‌باشد. پس از گذشت یک شب، ناحیه مورد نظر از نظر تورم یا واکنش‌های آلرژیک باید تست شود. سرانجام ، شخصی که روغن سیتروزی استفاده می‌کند ممکن است متوجه شود که پوست آنها نسبت به خورشید حساس تر می‌شود.
آیا روغن برای درمان واریس کافی است؟
علاوه بر روغنهای اسانس، داروهای دیگری نیز برای واریس وجود دارد که افراد ممکن است بخواهند آنها را امتحان کنند. سایر درمان‌های واریس شامل موارد زیر است:پ
- جوراب‌های فشرده ساز و کشی. استفاده از این جوراب‌ها یک روش درمانی رایج برای واریس است زیرا باعث بهبود گردش خون در مناطق آسیب دیده می‌شود. افراد می‌توانند آنها را از طریق تجهیزات پزشکی یا به صورت آنلاین خریداری کنند و پزشک می‌تواند در صورت لزوم جوراب‌های فشرده سازی قوی تری تجویز کند.
- اسکلروتراپی. این روش درمانی شامل تزریق مواد شیمیایی به رگ‌های واریسی است که باعث تورم و بسته شدن رگ‌ها می‌شود. ممکن است رگ‌ها به چندین روش درمانی احتیاج داشته باشند تا مطمئن شوند که به طور دائم از بین می روند.
- درمان با لیزر. درمان با لیزر می‌تواند به درمان واریس رگ‌هایی که اندازه آنها از ۳ میلی متر کوچک‌تر باشد، کمک کند.
- درمان‌های داخل رگی. این روش‌ها معمولاً در مطب پزشک انجام می‌شود و شامل قرار دادن سوند کوچک در رگ و استفاده از گرما برای بستن رگ آسیب دیده است. از آنجا که در واریس رگ‌های وریدی ریز به خوبی کار نمی‌کنند، برای شروع درمان، مسدود کردن آنها معمولاً عوارض جانبی قابل توجهی ندارد.
- درمان‌های جراحی. اگر رگ‌های واریسی بسیار بزرگ و آزار دهنده باشد ، ممکن است فرد به عمل جراحی نیاز داشته باشد. این عمل شامل از بین بردن رگ‌ها به روشی است که به لیزینگ و سلب کردن معروف است.
پزشکان با گذشت زمان، درمان‌های جدیدی را برای درمان واریس ایجاد می‌کنند. با این حال ، واریس یک بیماری طبیعی است و اگر باعث ایجاد علائم قابل توجهی در فرد نشود و عوارض جانبی نداشته باشد ، معمولاً نیازی به درمان پزشکی یا تهاجمی ندارد.
جلوگیری و پیشگیری از واریس
ورزش منظم و کشش پاها می‌تواند به پیشگیری از واریس کمک کند.
از آنجا که ژنتیک و هورمون‌ها در ایجاد واریس نقش دارند ، همیشه نمی‌توان از واریس پیشگیری کرد. با این حال ، برخی از اقدامات وجود دارد که فرد می‌تواند برای کاهش خطر ابتلا به واریس ، انجام دهد. اقدامات ممکن برای جلوگیری از واریس شامل موارد زیر است:
- ورزش کردن به طور منظم برای بهبود گردش خون و افزایش بازگشت خون به قلب.
- رژیم غذایی و ورزش برای حفظ وزن سالم.
- از نشستن بر روی پاها برای طولانی مدت خودداری کنید ، زیرا این کار می‌تواند جریان خون به پاها را کاهش دهد.
- انجام مکرر “استراحت در راه رفتن” برای تحریک جریان خون در پاها و در کل بدن.
- پوشیدن جوراب ساق بلند ، که فشار خفیفی برای فشرده سازی پاها و ترغیب بازگشت جریان خون ایجاد می‌کند.
- اجتناب از پوشیدن لباس بیش از حد تنگ در اطراف کمر ، کشاله ران و قسمت بالای پا خودداری کنید ، زیرا این امر می‌تواند جریان خون را به سمت قلب، محدود کند.
- کاهش مصرف نمک ، زیرا سدیم زیاد می‌تواند منجر به تورم شود.
