افراد مبتلا به واریس باید این بیماری را جدی بگیرند زیرا بیماری‌های واریسی همیشه به مرور زمان وخیم‌تر شده و به‌خودی‌خود بهبود نمی‌یابند. حتی زمانی که علائم بیماری واریس در ابتدا کم‌اهمیت به نظر برسند می‌تواند به سرعت تشدید شده و کیفیت زندگی روزمره شما را به شدت کاهش دهند. رگ‌های واریسی می‌توانند به بیماری‌های خطرناکی تبدیل شوند. همه رگ‌های واریسی چه دردناک باشند و چه دردی نداشته باشند، در گردش جریان خون اشکال ایجاد می‌کنند. اگر رگ‌های واریسی برای مدت طولانی تحت درمان قرار نگیرند، ممکن است در مراحل پیشرفته بیماری به ترومبوز یا زخم واریس تبدیل شوند که درمان آنها به مراتب دشوارتر است.
رگ‌های واریسی مسئله‌ای فراتر از یک ملاحظه زیبایی است. در صورتی که این بیماری درمان نشود، می‌تواند خطرات جدی برای سلامتی ایجاد کند. این عوارض شامل طیفی از بیماری‌های متوسط تا خطرناک مانند ترومبوفلبیت سطحی، خونریزی و لختگی در عروق عمیق می‌شود. در صورتی که علائم ابتلا به بیماری واریس را مشاهده کردید حتماً به پزشک مراجعه کنید تا از بیماری‌ها متعاقب آن پیشگیری کنید. متخصصین ما در کلینیک واریس دکتر کریمی بیماری واریس شما را ارزیابی کرده و برای پیشگیری از عواقب بعدی، آن را درمان می‌کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر و یا تعیین وقت قبلی در کلینیک درمان واریس دکتر کریمی می‌توانید با شماره ۰۲۱۲۲۲۵۴۵۲۰ و ۰۲۱۲۲۲۵۴۱۴۴ تماس حاصل فرمایید.
واریس چیست؟
بیماری واریس زمانی ایجاد می‌شود که دریچه‌های درون سیاهرگ‌های به درستی کار نمی‌کنند. در رگ‌های سالم، جریان خون به شکلی روان به سمت قلب حرکت می‌کند و چند دریچه کوچک با باز و بسته شدن به موقع از بازگشت خون به سمت پایین جلوگیری می‌کنند. اگر این دریچه‌ها آسیب ببینند یا ضعیف شوند، جریان خون می‌تواند به سمت پایین حرکت کرده و در رگ جمع شود و در نهایت تبدیل به واریس شود (متورم شده و بزرگ شود)
عوارض بیماری واریس در صورتی که تحت درمان قرار نگیرد
بیماری واریس می‌تواند باعث ایجاد برخی عوارض و بیماری‌های دیگر شود زیرا در آن خون به درستی در بدن جریان نمی‌یابد. بیشتر افراد مبتلا به واریس به این عوارض دچار نمی‌شوند اما در صورتی که این مشکلات به وجود آیند، معمولاً چندین سال پس از اولین مرتبه ابتلا به واریس این عوارض به وجود خواهند آمد. در زیر به برخی از این عوارض و بیماری‌ها اشاره شده است:
وخیم‌تر شدن علائم
علائمی نظیر درد، سنگینی پا، خستگی، بیحسی و ورم مچ‌ها و ساق‌های پا و همچنین خستگی ادامه پیدا کرده و به مرور زمان بدتر هم می‌شوند و به همین دلیل انجام برخی از فعالیت‌های روزمره برای شما دشوارتر می‌شود.
درد
بسیاری از افراد مبتلا به واریس چه آنهایی که به واریس بزرگ و حجیم مبتلا شده‌اند و چه آنهایی که هنوز واریس آنها جزئی بوده و مشکلات شدیدتر در آنها بروز نکرده است از درد به عنوان یک یا یکی از علائم و عوارض واریس شکایت می‌کنند. این درد ممکن است درد تیز و شدیدی باشد. با تشدید بیماری، برخی از مردم با قرار دادن پاهای خود روی زمین دچار درد شدیدی می‌شوند.
گرفتگی عضلات
گرفتگی شبانه عضلات به خصوص در صورتی که این اتفاق مکرر رخ دهد، یکی از علائم ابتلا به واریس است که غالباً مردم آن را مرتبط با رگ‌ها نمی‌دانند. یکی از انواع گرفتگی که معمولاً همراه با واریس اتفاق می‌افتند گرفتگی عضلات پا است. به نظر می‌رسد که عضلات تلاش می‌کنند که فعالیت‌های خود را در جهت اطمینان از جهت صحیح گردش جریان خون افزایش دهند. یا ممکن است به دلیل افزایش مواد زائد، عضلات اطراف آسیب دیده و نتوانند به درستی خون را در مسیر رگ‌های واریسی حرکت دهند.
بی‌قراری در پاها
برخی از گزارش‌ها بیان می‌دارد که افراد مبتلا به واریس، پس از نشستن یا ایستادن‌های طولانی دچار بی‌قراری در پا شده و توان حرکت دادن پاهای خود را ندارند. این حالت غالباً در اواخر روز و در زمانی که فرد می‌خواهد بخوابد اتفاق می‌افتد. به نظر می‌رسد ریشه این مشکل، تجمع مایع در بافت به دلیل فشار ناشی از کارکرد ضعیف رگ‌ها باشد. بیشتر افرادی که دچار این عارضه می‌شوند به واریس مبتلا هستند و زمانی که بیماری واریس آنها درمان می‌شود این مشکل نیز از بین می‌رود.
ورم مچ پا
در بیماری واریس شدید، مچ پاها در پایان روز ورم می‌کنند. فشار معکوس ناشی از ابتلا به واریس باعث این تورم می‌شود. حتی چند سال پس از ابتلا به واریس، تخلیه مایع همراه با شبکه غدد لنفاوی می‌تواند باعث ایجاد اثرات منفی شود. در این صورت، درمان رگ‌های واریسی ممکن است به طور کلی مشکل ورم مچ را حل کند.
خستگی و سنگینی پا
برخی از افراد ممکن است در پاهای مبتلا به واریس خود احساس سنگینی و خستگی کنند. این اتفاق پس از مدتی در پاهای مبتلا اتفاق می‌افتد. دوباره با درمان مشکل زمینه‌ای که همان رگ‌های واریسی هستند به سرعت این عارضه نیز از بین می‌رود.
خونریزی
اگر رگ‌های واریسی در نزدیکی سطح پا هستند ممکن است در برخورد پا با اشیا سنگین، شکنندگی رگ‌ها باعث بروز خونریزی شوند. برخی اتفاقاتی که ممکن است باعث خونریزی شوند عبارتند از برخورد پا با اجسام، کبودی ناشی از برخورد در ورزش‌های پربرخورد یا بریدگی‌ها. اگر شما دچار آسیب‌دیدگی شده‌اید که باعث خونریزی شده است برای درمان آن اقدام کنید. در صورتی که روشهای درمانی موفقیت‌آمیز نبود باید اقدامات فوری پزشکی را انجام دهید زیرا متوقف کردن این نوع از خونریزی دشوار است.
زخم
وقتی که به مرور زمان علائم وخیم‌تر می‌شوند، زخم‌های واریسی در پا ایجاد می‌شوند. زخم واریسی زخمی است که در پوست در اثر واریسی شدن رگ‌ها ایجاد می‌شود. زخم‌های واریسی به دلیل عملکرد نامناسب دریچه‌های درون رگ‌ها که از برگشت جریان خون جلوگیری می‌کنند ایجاد می‌شود. زخم‌های واریسی بسیار دردناک هستند و باعث اختلال در گردش جریان خون می‌شوند. زخم واریس زخمی سطحی است که در بافت ایجاد می‌شود. زخم‌های واریسی ممکن است باعث ایجاد مشکلات زیر شوند:
- ورم مچ پا و ساق پاها
- تغییر رنگ پوست در اطراف زخم‌ها
- سفت شدن پوست در اطراف زخم
- درد در پا
- سنگینی پا
اگزمای واریسی
به دلیل تخلیه ناقص خون احتمال ابتلا به اگزمای واریسی بسیار زیاد است. این عارضه در افرادی که سابقه ابتلا به اگزما در نقاط دیگر بدن خود داشته‌اند ممکن است اتفاق بیفتد؛ اما احتمال ابتلا به این عارضه در افرادی که سابقه ابتلا به اگزما هم نداشته‌اند نیز وجود دارد.
تروموفلبیت
ترومبوفلبیت یک بیماری است که به دلیل لخته شدن خود در رگ‌های واریسی ایجاد می‌شود. ترومبوفلبیت التهاب (تورم) عروق پا است که به دلیل لخته شدن خون در پاها ایجاد می‌شود. این عارضه در رگ‌های واریسی اتفاق می‌افتد و ممکن است:
- دردناک باشد
- باعث قرمز شدن پوست شود
- با گرما و تب همراه باشد
ترومبوز سطحی
ترومبوز سطحی، التهاب در رگی است که درست در زیر پوست قرار گرفته و باعث کاهش جریان خون در رگ می‌شود. این عارضه باعث قرمزی، گرم، حساس و سخت شدن پوست می‌شود. این عارضه با تورم و درد در هنگام حرکت دادن پاها همراه است.
ترومبوز رگ‌های عمیق
ترومبوز رگ‌های عمیق به علت لخته شدن خون در عروق عمیق پا ایجاد می‌شود. به لخته خون، ترومبوز گفته می‌شود. لخته خون به دلیل گردش کند جریان خون در رگ آسیب‌دیده شکل می‌گیرد. این بیماری بسیار خطرناک است زیرا می‌تواند باعث آسیب‌دیدگی دائمی در پاها یا آمبولی ریوی که یک بیماری مهلک است شود.
هایپرپیگمنتیشن
این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که خون جمع شده در رگ‌های واریسی به زیر پوست نشت پیدا کرده و نمی‌تواند فشار بالا را تحمل کند. از آنجا که خون بدون اکسیژن و مواد مغذی است، پوست تیره‌تر شده و تغییر رنگ می‌دهد و این می‌تواند روی سطح پوست در جایی که خون در بافت نشت پیدا کرده دیده شود. تورم نیز به وجود خواهد آمد.
لیپودرمواسکلروزیس
این یک بیماری است که پس از هایپرپیگمنتیشن به وجود می‌آید. خونی که در بافت نشت پیدا می‌کند باعث تغییررنگ و تیره شده و ملتهب شدن پوست می‌شود. اگر این عارضه تحت درمان قرار نگیرد، بافت سخت و خشک می‌شود. بافت سخت شده به لیپودرمواسکلروزیس معروف است.
چه موقع باید به دنبال درمان باشید
هدف رگ این است که با نیروی گرانش زمین مقابله کند و خون را از پاها به سمت قلب ارسال کند. بیماری رفلاکس وریدی، که به عنوان نارسایی مزمن وریدی نیز شناخته می‌شود، هنگامی رخ می‌دهد که خون در جهت اشتباه جریان یابد زیرا دریچه‌های یک طرفه در رگ‌ها دچار نارسایی می‌شوند. دریچه‌های ناکارآمد باعث جمع شدن خون در اندام‌ها می‌شوند و می‌توانند علائمی مانند درد، خارش، تورم، گرفتگی یا تغییر رنگ در پوست را ایجاد کنند.
رفلاکس وریدی می‌تواند منجر به مشکلات جدی‌تر از واریس شود مثل تورم مزمن و زخم. در بعضی موارد، فرد ممکن است علائم بیرونی بیماری وریدی را نشان ندهد، اما هنوز هم ممکن است نشانه‌هایی داشته باشد.
”وقتی علائمی را تجربه می‌کنید که بر کیفیت زندگی و فعالیت‌های روزانه شما تأثیر می‌گذارد، عاقلانه است که به پزشک مراجعه کرده و درمان خود را آغاز کنید.
آیا شما کاندیدای درمان رگ‌های واریسی هستید؟
سؤالات زیر را مرور کنید تا ببینید که آیا شما ممکن است کاندیدایی برای درمان واریس باشید یا خیر.
- آیا شما یا سایر اعضای خانواده قبلاً به واریس یا بیماری رفلاکس وریدی مبتلا شده‌اید؟
- آیا شما مبتلا به واریس با خصوصیات زیر هستید؟
- رگ‌های بزرگی در پاهای شما ایجاد شده است
- رگ‌های شما متورم، قرمز یا گرم هستند
- دچار تغییر رنگ در پوست یا تغییر بافت شده‌اید
- آیا در پاها، مچ پا یا روی پاهای خود از علائم زیر را مشاهده می‌کنید؟
- درد (احساس درد یا گرفتگی)
- سنگینی یا خستگی
- احساس سوزش یا مورمور شدن
- تورم یا حساس شدن در اطراف رگ‌ها
- زخم یا زخم‌های پوستی در نزدیکی مچ پا
- آیا قبلاً درمان‌های محافظه‌کارانه را امتحان کرده‌اید و موفقیت‌آمیز نبوده است (مثلاً ورزش، کاهش وزن، بلند کردن پاها، جلوگیری از طولانی مدت ایستادن / نشستن، جورا‌های فشرده‌سازی؟)
اگر به هر یک از سؤالات فوق پاسخ مثبت دادید، ممکن است شما کاندید درمان واریس باشید.
تشخیص
وقتی که به دنبال درمان واریس هستید، ابتدا باید یک پزشک متخصص در درمان سیستم عروقی بدن را انتخاب کنید. تشخیص با سابقه پزشکی متمرکز، سپس معاینه فیزیکی و سونوگرافی (برای ارزیابی رگ‌های زیر سطح پوست استفاده می‌شود) آغاز می‌شود.
همیشه آشکار نیست که برای هر بیمار چه اتفاقی می‌افتد. برخی از بیماران دچار ریفلاکس در رگ اصلی یا گاهی اوقات انسداد مرکزی مانند انسداد در لگن یا شکم هستند که به صورت واریس ایجاد می‌شود. به همین دلیل بسیار مهم است که هر بیمار با تصویربرداری ارزیابی شوند. اگر پزشکان فقط آنچه را که در سطح دیده می‌شود درمان کنند، علائم خیلی سریع عود می‌کند.”
گزینه‌های درمان واریس چیست؟
روشهای درمانی مربوط به رگ‌های واریسی به طور مشابه میزان موفقیت بالایی دارند (حدود ۹۰ درصد یا بیشتر)، اما مناسب‌ترین روش درمانی به اندازه رگ‌های مشکل شما و الگوی جریان خون شما بستگی دارد. “روشی وجو ندارد که برای همه مناسب باشد. “بیماری وریدی مزمن در مرحله متوسط تا آخر ممکن است به انواع مختلفی از درمان نیاز داشته باشد.” هنگام مراجعه به پزشک انتظار داشته باشید که ارزیابی انجام شود. این ارزیابی معمولاً شامل یک سونوگرافی و / یا تصویربرداری دیگر است. در اینجا پنج روش درمانی متداول ارائه شده است.
جوراب واریس ساق بلند
فشرده‌سازی محافظه‌کارانه‌ترین گزینه درمانی است. جوراب‌های فشرده‌سازی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که برای کاهش ناراحتی و تورم فشار خاصی به پاها وارد می‌کنند و نیازی به نسخه ندارند.
بستن و برداشتن ورید
این یک روش درمانی قدیمی است و به اندازه روشهای جدید و کم‌تهاجم محبوب نیست. یک جراح عروق برشی در پا ایجاد می‌کند، رگ‌های غیرطبیعی را پیدا می‌کند، هر شاخه‌ای را گره می‌زند و رگ‌های غیر طبیعی را از پاها بیرون می‌کشد. اگرچه این روش بسیار تهاجمی است، اما یک جراحی جزئی محسوب می‌شود و در بیمارستان تحت بیهوشی انجام می‌شود. بیشتر بیماران در همان روز به خانه برمی‌گردند.
اسکلروتراپی
رگ‌های عنکبوتی و واریس‌های کوچک را می‌توان با اسکلروتراپی مایع (اتصال به مقاله اسکلروتراپی) تزریق کرد. اسکلروزانت، ماده‌ای از نوع مواد شوینده است که باعث بسته شدن پوشش داخلی رگ‌ها می‌شود. در مورد رگ‌های بزرگتر، اسکلروتراپی با یک عامل کف قابل انجام است. التبه بسیاری از کلینیک‌ها این روش را ارائه نمی‌دهند، زیرا کف می‌تواند به طور غیر منتظره حرکت کند و خطر حملات قلبی و سکته‌های قلبی را در بیماران افزایش دهد. بسته به اینکه چه تعداد رگ نیاز به درمان دارد، این روش ممکن است پنج تا ۳۰ دقیقه طول بکشد.
فرسایش رادیوفرکانسی
انرژی رادیو فرکانسی، که از طریق یک سوند نازک به داخل ورید واریسی هدایت می‌شود، برای گرم کردن و آسیب رساندن به دیواره‌های ورید استفاده می‌شود. این کار باعث می‌شود بافت زخم باعث بسته شدن رگ بیمار شود. این عمل معمولاً زیر یک ساعت طول می‌کشد.
درمان با لیزر اندوژن
این تکنیک شبیه به روش فرسایش رادیوفرکانسی است، با این تفاوت که انرژی لیزر برای گرم شدن و ایجاد زخم سریع در ورید استفاده می‌شود. یک لیزر کوچک از طریق یک سوند نازک مستقیماً وارد ورید شده و این روش، که معمولاً در کلینیک‌ها انجام می‌شود، به طور معمول طی کمتر از یک ساعت انجام می‌شود.
میکروفلبکتومی
میکروفلبکتومی یکی دیگر از روشهای کم‌تهاجمی است که شامل ایجاد زخم‌های ریز در پوست است که از طریق آن یک ورید مشکل‌دار برداشته می‌شود. برش‌ها بسیار ریز هستند، به طوری که بخیه مورد نیاز نیست و با بیحسی موضعی انجام می‌شود. این روش برای رگ‌های بزرگ و شکسته مناسب است. بیشتر افراد به مدت یک هفته از جوراب‌های فشرده‌سازی استفاده می‌کنند اما می‌توانند بلافاصله بعد از آن پیاده‌روی کنند و فعالیت‌های عادی خود را ادامه دهند.
از بین بردن رگ‌های واریسی بر جریان خون تأثیری نمی‌گذارد زیرا سایر رگ‌ها وظیفه آنها را بر عهده می‌گیرند.
به سیستم عروقی به عنوان جاده‌ای با بزرگراه‌ها و جاده‌های جانبی فکر کنید. ” راه‌های زیادی در دسترس شما است و وقتی پزشکان یک رگ معیوب را ببندند، مانند بستن یک جاده است. این کار خون را وادار می‌كند تا از مسیری متفاوت استفاده كند و راه خود را به قلب پیدا کند. “
